Hoezo onhandig?!

 

Ik beschouw mezelf niet als een onhandig persoon. Ik ben niet een persoon die bijvoorbeeld struikelt terwijl er niets op de grond ligt. Maar als er een keer iets onhandigs gebeurt, dan gebeurt het ook echt op het meest ongelukkige moment wat je kan bedenken!

 

Zo besloot ik een nieuwe telefoon te kopen van een gift die ik van mijn opa had ontvangen. Mijn toenmalige telefoon, een iPhone 6, deed al jaren zijn werk. Alleen op de eerste dag dat ik hem had, was hij gevallen. Het scherm heeft het overleefd. Het enige gevolg was een beschadigd linkerbovenhoekje. Echter, toen ik in Florida woonde, is mijn toenmalige telefoon twee keer gevallen. Na jaren liet ik hem zo vallen dat het scherm uiteindelijk brak. Diezelfde week liet ik hem nog repareren.

 

Na de reparatie besloot ik wat voorzichter te doen met mijn telefoon. Daarnaast deed ik er een extra stevig hoesje omheen, zodat een eventuele val geen dramatische gevolgen zou hebben. Een nieuwe reparatie in diezelfde week zou immers zonde van mijn geld zijn…

 

Maar toen…

Het is lunchpauze en ik loop naar de keuken. Ik pak mijn eten en leg mijn telefoon bovenop mijn opwarmmaaltijd. Nu ik het zo aan het opschrijven ben, raad je waarschijnlijk al wat er gaat gebeuren. Maar op dat moment vond ik mijn trommeltje met eten stabiel genoeg om mijn telefoon voor een paar seconden op te leggen, terwijl ik van de keuken naar de tafels op het balkon loop. Helaas, niets is minder waar. Ik zet amper een stap en mijn telefoon glijdt van mijn trommeltje af. Het lijkt wel alsof er iets binnenin mijzelf tegelijkertijd mee naar beneden valt. Ik voel het van mijn hart keihard in mijn buik neerploffen. Wat een rotgevoel! “Het zal toch niet?” Dat is het enige wat ik op dat moment kan denken.

 

Ik raap al mijn moed bij elkaar en ik pak mijn telefoon op. Ik zie geen barsten in mijn scherm, maar hoe vaak en hoe hard ik op de knopjes druk, het beeld blijft zwart. Het touchscreen werkt, maar ik zie niets… Na een korte zoektocht op internet kom ik er al snel achter dat de enige oplossing is om mijn scherm wederom te laten vervangen. Shit…

 

Tijd voor een nieuwe iPhone

Na die laatste reparatie heeft mijn scherm het meerdere maanden volgehouden. Sterker nog, hij is nog steeds heel. Toch bevalt de kwaliteit van mijn nieuwe scherm mij niet. Het lijkt wel of het lucht tussen zit, de kleur is niet egaal. Daarnaast verliest mijn screenprotector beetje bij beetje kleine stukjes glas, waardoor de rand scherp aanvoelt. Tenslotte gaat de batterij ook nog eens steeds sneller leeg. Mijn telefoon was al een aantal jaren oud, dus besloot ik dat het tijd was voor een nieuwe.

 

Met de gift die ik van mijn opa had gekregen, besloot ik een nieuwe iPhone te halen. Ik wachtte expres tot de nieuwe iPhone 12 werd gepresenteerd, zodat de iPhone 11 in de aanbieding was op het moment dat ik hem zou kopen. Ook kon ik een nieuw telefoonabonnement afsluiten, waardoor ik nog meer korting kon krijgen. Uiteindelijk heb ik door mijn actie €300 kunnen besparen en heb ik de een-na-nieuwste iPhone te pakken!

 

Extra voorzichtig

Een nieuwe telefoon, zonder krasjes en zonder snel leeglopende batterij. Dit moet ik koesteren. De ochtend nadat ik mijn telefoon heb gekocht, loop ik naar de badkamer. Uiteraard neem ik mijn telefoon mee, net zoals iedereen dat doet (toch?). Ik leg ‘m neer bovenop een pakje met vochtige doekjes op het glazen plaatje van de wc-rolhouder (let op, dit is belangrijke informatie). Voor de zekerheid leg ik de telefoon helemaal tegen het randje van de muur aan. Ik voel er aan, en ik voel dat het redelijk stevig ligt. Wederom klinkt het best stom nu ik het zo opschrijf. Ik had óf het pakje met doekjes weg moeten halen, óf mijn telefoon op een iets groter oppervlak moeten leggen. Echter, op dat moment dacht ik wederom dat het geen kwaad zou kunnen om mijn telefoon daar voor een paar seconden te laten liggen. Ik loop naar de wastafel, kam mijn haren, poets mijn tanden en PATS. Wederom dat buik-gevoel en mijn gedachten die niets anders kunnen zeggen dan: “Het zal toch niet…”

 

Ik draai me om, pak mijn telefoon en zie dat de hele onderkant van het scherm is verbrijzeld. Mijn hart gaat tekeer en ik ren naar beneden. Wellicht is alleen mijn screenprotector kapot en niet het beeldscherm zelf. Ik zoek snel op hoe ik zo’n protector moet verwijderen. Na te hebben geoefend op mijn oude iPhone, haal ik ook met trillende vingers het schermpje van mijn nieuwe telefoon er af. Godzijdank zitten er geen barsten in het scherm en is alleen de screenprotector (wat ik nota bene gratis heb gekregen van die aardige verkoper) de pineut. Ik bekijk mijn telefoon nog eens goed en ik zie dat in het linkerbovenhoekje de kleur lichtelijk is beschadigd. Aan de ene kant kan ik mezelf wel slaan, aan de andere kant kan ik er wel een klein beetje om lachen aangezien dit ook gebeurde met mijn vorige telefoon…  Misschien ben ik toch iets onhandiger dan ik dacht….

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

2020: Een jaar vol gebeurtenissen